Gül kokulu Peygamberimiz Muhammed çocukları çok severdi. On lara karşı çok ilgili ve şefkatliydi. Yeri geldiğinde onlara oyun oynatır, yeri geldiğinde onların dertleri ile dertlenir, onlara teselli verirdi. Torunları Hasan ve Hüseyin’i çok sever, onları taşır, onlarla oyunlar oynar ve onları deveye bindirirdi. Bir gün Peygamber Efendimiz’in torunlarını öptüğünü gören bir adam çok şaşırır ve kendilerinin çocuklarını hiç öpmediklerini söyler. Peygamber Efendimiz ona mealen: “Merhamet etmeyene merhamet olunmaz.” diyerek çocuklara karşı şefkatli olunması gerektiğini bildirdi. Sadece torunları Hasan ve Hüseyin’e çok düşkün değildi. Diğer çocukları da yolda görse selam verir, hål hatır sorar, sevip okşar ve onlar için dua ederdi.
Peygamberimiz zamanında yaşayan Zeyd’in çok sevdiği bir kuşu vardı. Bir gün. kuşu öldü ve bunu duyan Peygamber Efendimiz Zeyd’i teselli etmek için ziyaretine gitti, başını okşadı ve onu neşelendirdi.
Efendimiz’in yanında yetişen Enes, Efendimiz’in kendisini bir kez dahi azarlamadığını söyledi. Hiçbir zaman ona zorlanacağı bir işi vermediğini, bir işi beceremediğinde ona kızmadığını, onu kınamadığını Enes kendisi anlattı.
Bir gün Peygamber Efendimiz’in yanına bir adam geldi ve kalbinin katılaştığından yakındı. Peygamber Efendimiz ona yetim çocukların başını okşamayı, onlara hediyeler vermeyi ve onları sevindirmeyi tavsiye etti. Peygamber Efendimiz kız ve erkek çocuk arasında asla ayrım
yapmazdı. Erkek çocukları kız çocuklarından üstün tutmazdı. Peygamber Efendimiz’in , kızı Fatima’yı çok sevdiği bilinen bir konudur. Uzak bir yere gideceği zaman ona uğrar giderdi ve tekrar döndüğünde yine önce ona uğrar onu görürdü.
Bir gün Peygamber Efendimiz yolda ağlayan bir kız çocuğu gördü ve neden ağladığını sordu. Bir evde hizmetcilik yapan bu
küçük kız: -“Ev sahibim bana un almak için iki dirhem vermişti, onu kaybettim, onun için ağlıyorum” dedi. Peygamberimiz aleyhisselâm son kalan iki dirhemini bu kızcağıza verdi. Fakat küçük kız ağlamaya devam etti. Peygamber Efendimiz tekrar sordu: -“Kaybettiğin paraya yeniden kavuştun, hâlâ niçin ağlıyorsun?”
Kız: -“Eve geç kaldım, beni dövmelerinden korkuyorum!” cevabını verdi. Bu sefer Peygamber Efendimiz onunla evi ne kadar gidip evdekiler le konuşur. Ev sahibi Peygamberimizin ziyaretinden o kadar mutlu olur ki küçük kızı hizmetçilikten azat eder.
